एक बिहानै देखि आफ्नो आखा खुल्यो माथि भित्ता र तल मेरो खात | एकदम राम्रो मौसम थियो बाहिर झम झम पानी परि राखेको थियो| आज छुट्टि पनि थियो येसो सोचे अलि धेरै सुतौ भनेर तर मन ले मानेन तेही बेला पुरानो याद र यार को स्मरण आयो. समय थियो २००८ साल जब मा भर्खर बर्खर सबै को सपना साकार हुने देश अम्रिका प्रवेश गरे| तेती बेला जीवन अलि कस्टकर थियो कोइ चिनिया थिएन सबै दै हरु मात्रै र आफ्नु आएको बिद्यार्थी VISA मा कस्ताखर त हुने नै थियो| एकछिन आखा चिम्लिए जस्तो वायो तर जीवनको पिडा ले फेरी जगैदियो| कस्तो होला अमेरिका भन्ने सोच्थे देखियो पनि १ -२ दिन त ठिकै लग्यो तर बिस्तारै बिस्तारै खुलासा हुन थाल्यो| २००८ को फल मा आएको १-२ दिन त जेट लग ले गर्नु गर्यॊ| उलू जस्तै रत भर निदौदिना थे र दिन भर फुश फुश| बिद्यालय अलि सानो थियो गाउ मा तेसैले राम्रो कम पौदैना थियो कम को होध बाझी मा मा पनि सिकार बन्न पुगे|

भनसुन गरेर कम पनि पाए र एकदम अस्चाया भए भनसुन यहाँ नि चल्दो रहेछ भनेर मा दङ्ग थिए. तेस्कै साथ काम के होला कस्तो होला वनेर नया ठाउँ मा भनेर सोच्थे| काम को पहिलो दिन मन मा कयौ दुबिदा र अस्चार्य मान्दै गए. मेरो काम थियो भाडा माझ्ने, हो साथी हरु सहि सुन्न भयो| अमेरिका मा एस्तो कम को नि पहिचान हुँदा रैछ तर जस्तो सुकै BMW मै हाक्ने व्यक्ति ले पनि तल्लो कम त गरेकै हुँदा रहेछ| म पैले देखि झुठ नबोल्ने कोइ नेपाली ले के मा कम गर्छु भन्दा मा STUDENT UNION मा भाडा माज्ने कम भनेर भन्थेय्य्य र सोच्थे काम किन लुकाउनु हैन? कोइ मेरो मित्र हरु मलाई जिस्काएर "धात एस्तो कम नि गर्छ?" भनेर वन्नु हुन्थ्यॊओ तर कम नगरी कसरि हुन्छ र बच्न यहा तपाई हरु नै वन्नु न ?

एकदिन मैले यो बारेमा धेरै सोचे, काम भनेको नि ठुलो सानो हुन्छ ? मैले सोचे ठुलो ठुलो व्यक्ति जस्तै अम्बानी, बिल gatess , हरु ले पनि एस्तो सानो काम नगरेका होला त? तल्लो कम बाट पो माथिल्लो तह मा पुग्छ तर माथिल्लो तह बाट त तेस्तो सोचाई ले तल्लो तहमा पुग्छ| जव मनिष जति नै धनि भए पनि तल्लो सोच्छ भने उसको प्रगति हैन दुर्गति हो| काम वनेको सबै एउतै हो छाए त्यो IT को होस् या bathroom सफा गर्ने फरक मात्र क हो भने मान्छे को सोचाई.

मेहेनत र कडा परिक्ष्यम ले मानिश लाइ ठुलो तह मा पुराउच| यो सम्झेर मलाई ऐले मेरो गएको दिन को याद आयो, ऐले मा कडा परिक्ष्यम गर्दै छु र पैले वन्द इस्थिती नि राम्रै छ मेरो कडा मेहेनत ले तर मैले कैले पनि कम सानो ठुलो भन्नि सोचिन| येसो घडी हेरेको त १० पो बाजी सकेछ अब यो कलम लै येही बन्द गर्नु पर्ने बिल भएछ

धन्यबाद

धेरै राम्रो बिचार/ यो संसारमा बाँच्नको लागि लोक-सेवा नगरी सुक्खै छैन/ कर्म-भुमि पृथ्वीमा भाँडा माझ्नु पनि लोक-सेवा हो र डाक्टरको जागिर खानु पनि लोक-सेवा नै हो/ काम सानो ठुलो हुदैन, तर मान्छेको मानसिक्ता सानो ठुलो हुन सक्छ/ नेपाल बिग्रेको कारण पनि येही सानो ठुलो मानसिक्ताले नै हो/

ठुलो काम चै के के हो खुलासा गरौ न त ?

IT ko kaam Thulof hOla ni..