अत्यन्तै भीड काठमाडौँ सहरमा मानिसहरूका अनुहार कहीँ, कतै, केही अभाव भएजस्तो, कुनै कुराले समस्यायुक्त बनाएजस्तो अनि केही पाउन हतारिएजस्तो देखिन्छ। मानिसहरू आफ्नो लक्ष्य प्राप्त गर्नका लागि दिनभरि नै दौडधूप गरिरहन्छन्। कोही सोझो ढङ्गले आफ्नो कमाइ गरिरहेका हुन्छन् भने कोही फटाइँ गर्दै गुजारा चलाइरहेका हुन्छन्। कोही कामले दौडधूपमा हुन्छन् भने कोही बिनाकाम पनि सहर घुमिरहेका हुन्छन्। त्यस्तै उतिसाह्रो जरुरी काम नभए पनि दिन काट्नका लागि निशा र उषा सहर घुम्न निस्कन्छन्। उनीहरू काठमाडौँको ख्यातिप्राप्त क्याम्पसमा अध्ययन गर्दछन्। उनीहरूमध्ये उषा अध्ययनका लागि गाउँबाट काठमाडौँ आएकी हुन्। भनिन्छ, वैंशको बेला स्याल पनि राम्रो देखिन्छ भने राम्रोसँग बैंश सवार भइसकेका ती दुई युवती निशा र उषालाई बाटोमा हिँड्दा नजर नलगाउने पुरुषहरू कमै होलान्। के बूढा, के बच्चा, के युवा हरेकका नजर बाटो क्रस गर्दा ती युवतीहरूको सुन्दर अनुहार अनि शरीरलाई आकर्षक बनाइरहेको वक्षस्थलमा ठोकिन्छ। त्यस दिन ती दुवै सुन्दरी युवतीहरू काठमाडौँको एउटा पार्क घुम्न पुग्छन्। त्यहाँ युवक-युवतीहरू प्रेममा मस्त छन्। कुनै-कुनै बेला त यति उत्तेजक दृश्य पनि देखिन्छ कि उनीहरूको शरीरमा सय भोल्टको करेन्ट सवार भएजस्तो अनुभूति हुन्छ। 'तँलाई त्यस्तो रहर लाग्दैन?' चुम्बन गरिरहेका एकजोडी देखाएर निशा भन्छिन्। 'के-के भन्छे, के-के, चूप लाग्' उषाले हाँसेजस्तो गरेर उत्तर दिई। 'तँ र म त एकै आत्माका साथी हौँ। अनि तेरो र मेरो बारेमा एक-अर्कामा निकै थाहा पनि छ। तेरो मनको कुरा मलाई किन लुकाउँछेस्। बरु मलाई भन्, म तेरो हरइच्छा पुर्याइदिन तयार छु'- निशाले धेरै सदाशयता प्रकट गर्दै भनी। 'धन्य निशा, तँ मेरो आत्मीय साथी होस्, कति प्यारी छस् है - एक दिन तँसँग भेट्न पाइन भने त मलाई कस्तो नरमाइलो लाग्छ'- उषाले आभार प्रकट गरी। यस्तै गफ गर्दै उनीहरू पार्कबाट फर्किए र भोलि फिल्म हेर्न जाने योजना बनाए। भोलिपल्ट निर्धारित समय निशा उषाकहाँ आइपुगी। 'उषा तयार भइस् ?'- निशा बोल्दै उषाको कोठामा प्रवेश गरी। 'हुँदैछु, एकछिन् पख न !'- उषाले ड्रेस मिलाउँदै भनी। छ्या, के कुर्ता-सुरुवाल लगाएकी, फुकाल् त्यो, पेन्ट र टिसर्ट लगा।' निशाको बोलीले तुरुन्तै प्रभाव परेझैँ उषाले ड्रेस चेञ्ज गरी। टि-सर्ट र पाइन्टमा ऊ निकै आकर्षक देखिई। टाइट टिसर्ट र पाइन्टले उसका अङ्गहरू पुष्ट देखिए। निशाले कार ड्राइभरलाई गाडी स्र्टार्ट गर्न भनी। उनीहरू काठमाडौँको गुण चलचित्र घर -ग्वार्को) मा पुगे। ड्राइभर गाडी लिएर फर्कियो। टिकट लिएर उनीहरू सिनेमा हलभित्र प्रवेश गर्ने तरखर गर्दै थिए, त्यहीबेला निशाले एकजना आफ्नो पुरानो साथीलाई देखिन्। 'विजय !' निशाले हल्का स्वरले त्यो पुरुषलाई बोलाई। विजय पछाडि फर्कन्छ, 'ओ ! निशा, के छ तिम्रो खबर - आजकाल त कतै देखिँदैनौ। कहाँ गायब भयौ ?'- विजय निशाको नजिक आएर भन्यो। 'ठीकै छ नि विजय, कहाँ जानु र, बरु तिमी पो मुखै देखाउन छाड्यौ। के हो इञ्जिनियर भइयो भनेको सुनेकी थिएँ। कतै त्यही भएर हामीलाई वास्तै नगरेको हो कि क्या हो ?'- निशाले व्यंग्य गर्दै भनी। 'वाफ रे मलाई त्यस्तो सोचेको - म मेरा पुराना साथीहरूलाई कदाचित बिर्सन्न क्या ! अँ बरु इञ्जिनियर हुनचाहिँ अझ एक वर्षपर्खनुपर्ने भएको छ। इञ्जिनिर हुँदैमा साथीहरूलाई बिर्सनेचाहिँ होइन नि !'- विजयले स्पष्टीकरण दियो। 'ल ठीकै छ। बरु परिचय गरौँ न विजय, ऊ मेरो कलेजकी अत्यन्त मिल्ने साथी उषा, अनि उषा ऊचाहिँ मेरो स्कूल पढ्दाको साथी विजय, भविष्यको इञ्जिनियर।' निशाले दुवैको एक-अर्कामा परिचय गराई। दुवैले हात मिलाए। 'ल कुरा गर्दै गरौँला अहिलेचाहिँ सिनेमा हेर्न जाऔँ'- निशाले भनिन्। सबैजना हलभित्र पस्छन्। विजय मनमा सोच्दै हुन्छ- 'क्या राम्री केटी रै'छ बा, कहाँ बस्छे होला यो केटी, अनि कहाँ होला घर - फ्रेण्डसीप बढाउन पाए राम्रै हुन्थ्यो !' सिनेमा सुरु हुन्छ। कुरा गर्दै खानेकुराहरू खाँदै सिनेमा समाप्त पनि हुन्छ। रोमाञ्चक त्यो सिनेमाले उनीहरू मनोरञ्जन लिँदै थिए। सिनेमा समाप्त भएपछि सबै बाहिर निस्किए। 'ल त विजय, आज अकस्मात् भेट भएर सँगै सिनेमा पनि हेरियो, फोन गर्दै गर्नु, हामी अहिले जान्छौँ'- निशाले विजयसँग बिदा मागिन्। 'कहाँ जाने ? केही सवारी छ ?'- विजय प्रश्न गर्छ। 'बागबजारतिर जाने। सवारी देखेनौ त यत्रा ट्याक्सीहरू छन्'- निशाले हाँस्दै जिस्कने मुडमा भनिन्। 'ठीकै छ, मेरो कार छ। म पनि बागबजार नै जाने हो। जाऔँ न त मसँगै'- अनुरोधपूर्ण भाषामा विजयले भन्यो। 'जाऔँ न त, मेरो गाडी अहिले आउँदैन, ट्याक्सीमा जानुभन्दा विजयकै गाडीमा जाऊँ है !'- उषातिर हेर्दै निशाले भनिन्। उषा सहमत भई। दुवैजना विजयको गाडीमा बस्छन्
read full story >>  javaskript:nicTemp();

Link https://nepalixadakura.blogspot.com/2016/10/Nepali-sex-stories_5.html