मेरी प्रेमिका - रुपा
रुपा र मेरो पहिलो पटक भेट भएको पनि यो मेमा ३ बर्ष हुन्छ। मलाई याद छ त्यो साँझ राजनको अपार्ट्मेंटमा फाइनल सक्किएको वीकएन्डमा भएको पार्टी। कोही ओसन सिटी जाने रे कोही भने एस्टेस पार्क, कोही भने त्यहीं कलेजमा बस्ने रे समरमा। यस्तै कुराहरु चल्दै थियो, रुपा र रचना पनि आए पार्टीमा संलग्न हुन। रुपा बाहेक त्यहाँ भएकाहरु सबैलाई चिन्थे म। त्यो कलेजमा पढ्न थालेको पनि साँढे तीन बर्ष भइ सक्याथ्यो। उन्लाई नचिनेर हो या के हो मेरा आँखाले हरेक २ मिनेटमा रुपालाई खोज्थे। २ ४ पटक त उन्का र मेरा आँखाहरु पनि जुधे। पिएको २ बोटल बियर्ले हौसला बढाएर होला उत्सुक्ता मेटाउन म गये रुपाको छेउमा।
"हाइ म प्रकाश" भन्दै थिएँ रचना मेरो पछाडिबाट "लौ प्रकाश दाईले चिन्नुभा छैन एस्लाई? मेरो बच्चा देखिको साथी रुपा" भन्दै आईन हाम्रो अगाडि र रुपा लाई मेरो बारेमा उन्लाई थाहा भएको सबै कुरा भनिन र "मेरो एक्छिन फोन गर्नु छ" भन्दै अर्को कोठामा लागिन।
औपचारिक परिचय पछी हाम्रो केहीबेरको वार्तालापमा मैले रुपाको बारेमा अरु जानकारी पाए। उनी अरु नै कुनै राज्यबाट ट्रान्स्फर भएर यहाँ आएकी रहिछन। पार्टीको बातावरण चर्किदै थियो। उनी "एक्कैछिन है" भनी रचना भा कोठामा गयिन। केही बेरमा दुवै बाहिर निस्क्ये र म तिर आए। रचनाले "प्रकाश दाई, हजुरले धेरै नपिउनुभा भये रुपालाई घर छोड्दिन सक्नुहुन्छ?" भनिन। मलाई रुपा त्यती छिटो घर जाने कुरा मन परेको थिएन तर उन्को अनुहारमा देखिएको मधुरोपनलाई बुझेर "हुन्छ" मात्रै भने।
बाटोमा उनी त्यती बोलिनन र म पनि त्यती बोलिन। चिनेको १ घण्टा पनी त भा थिएन, कुरा गर्ने नै के। तर हाम्रो मौन्तालाई भङग गर्दै मैले "तिमिलाई त्यहां रमाइलो भएन?" भनी सोधे। "हैन मलाई आज अली सन्चो छैन त्यसैले" मात्र भनेर कुरा सकिन। "त्यस्तो सन्चो नभा मान्छे पार्टीमा आ किन? अघी सम्म ठिकै थियो एक्कासी के भएछ?" भन्ने प्रश्न मेरो मनमा खेल्दै थियो, "मलाई खास त्यस्तो होहल्ला त्यती मन पर्दैन" भनिन। त्यतिकैमा रुपा बस्ने अपार्ट्मेन्ट पनि आयो। उनी कारबाट ओर्लिने बेला "थ्यान्क यू, गूड् नाइट" भनिन र मैले पनि "गूड् नाइट" भनी लागें राजनको अपार्ट्मेन्ट तिर। मलाई बाटो भरी एक किसिमको नरमैलो महसुश भयो र राजनको मा नजाने निधो गरे। आफ्नो अपार्ट्मेन्टमा गएर सोफामा पल्टिये। मन्मा अनेक कुरा खेल्दै थियो, कुन बेला निधाएछु पत्तो भएन।
त्यस समरमा मैले एउटा क्लास लिनु पर्ने भएकोले म त्यही शहरमा बस्ने भा थिए। सन्योग को कुरा, रुपाले पनि स्कुलमा ४० घण्टा काम पायिन। दिनहरु बित्दै गए, हाम्रो मित्रता पनि बढ्दै गयो। पहिला पहिला फोन्बूकमा खोज्न पर्ने उन्को नम्बर स्पीड डायलमा सरेको थियो। दुई दिन्मा हुने पाँच मिनेटको बार्ताले नपुगेर हरेक दुई घण्टामा हुने आधा घण्टाको बार्ता पनि छोटो लाग्न थालयाथ्यो। हाम्रा विकेन्डहरु पहिला भन्दा धेरै नै रमाइला हुन थाल्ये। कहिले मुभी, कहिले उन्कोमा डिनर त कहिले मेरोमा। उन्को हरेक कुराहरु मलाई मन पर्न थाल्यो र मेरा पनि उन्लाई। रितु परिवर्तन सँगै हाम्रो मित्रताको सम्बन्ध पनि परिवर्तन भएको पत्तो भएन। हाम्रो सम्बन्धले अब प्रेमी प्रेमिकाको रुप लिएको थियो।
त्यसपछीको ८ महिना पनि रमाइलो सँग बित्यो। मैले उन्को परिवार, भुत र भबिस्यको सपनाको बारेमा जानकारी पाये र उन्ले पनि मेरो बारेमा। मेरो ग्र्याजुएसनमा उनी निक्कै खुशी देखिन्थिन तर साथ्साथै उन्को मन्को निरासतालाई मैले बुझेको थिए। मेरो काम मिलेको थियो १००० माइल पर। उन्ले त्यो बिछोडलाई सहज रुप्मा लिन सकेकी थियिनन। आस्थाइ बिछोड र त्यस्पछिको सुन्दर भबिस्यको सपना देखेर हामी दुइले आफ्नो मन बुझाएउ। म हिंडे आफ्नो कर्म थलो तिर ..............................
Last edited: 14-Mar-08 01:55 PM
.png)
बाँकी कथा नि चाडो लेखम त।
