[Show all top banners]

बैरे
Replies to this thread:

More by बैरे
What people are reading
Subscribers
Subscribers
:: Subscribe
Back to: Stories / Essays / Literature Refresh page to view new replies
 च्याङ्ग्राको नासो बैरेको गलाको पासो

[Please view other pages to see the rest of the postings. Total posts: 106]
PAGE: <<  1 2 3 4 5 6  
[VIEWED 90327 TIMES]
SAVE! for ease of future access.
The postings in this thread span 6 pages, go to PAGE 1.

This page is only showing last 20 replies
Posted on 03-30-09 11:57 AM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     1       ?     Liked by
 

बैरे, बाबु तेरो लागि फोन छ ।


कस्को ?


च्यङ्ग्राको


म खोठाबाट तल झर्दै, गुनगुनौदै  "मायाले ले माया गासी  देउ, भएन प्रिती जोडी देउ" ...... "हलो"


सुन न क्या कोक र म:म: खान मन लाग्यो हिड जाम, शान्दार, मलाई लिन आइजो ।।।


ह्या बेला न कुबेला बजी नेउला .... म त भुक्का छु । तेरो ट्रीट हो ?


ल ल , तु भी क्या याद रखेगा किस रहिससे पाला पढा था । बरु सुन तेरो बाउको ५५५ लेर आइज खूब तल लाग्या छ, कत्ती सुर्य सल्काउने ५५५ मा थप नून, मसला केही थप्या छ की, टेस्टीङ गर्नु पर्‍यो ।


एक घण्टा पछी म:म: र सोपंको बायु मुखबाट छोड्दै बानेस्वोर पिपल बोटबाट हाईटको ओरालो झर्ने बाटो तिर लागियो । करीब २०० मिटर भित्र छिरे पछी आर्को सानो गल्ली जस्ले धोबी खोला गणेश थान तिर लग्थ्यो, त्यता तिर लागियो। अली भित्र छिरे पछी मोटरबाईकलाई डबल स्ट्यन्ड लगाइ ५५५ सल्कयौं ,


बुजिस बनाउन त खैरेले नै जन्या हो, कहाँ ५५५ कहाँ सुर्य, भन्दै सर्को लगाउदै थियो च्याङ्ग्रा।  हुन त त्एती खेर नजिकको तिर्थ हेला भने झै नेपाली सामानको त्यती मुल्य हुँदैन थियो । अहिले त्यही सुर्यको सर्कोले, नेपालको याद झल झली लेर आउछ ।  


बरु सुन, त्यो शानदारको म:म: पनि त्यती दम छैन, म:म त हरियो पर्दाकै मिठो, अली कती छोयला चिउरा, सादेको भट्मास, कचिला, आलुको अचार, अनी म:म:, यो सब एक प्लेट मगायो भने दुबै जनालाई पुग्छ के.बि.फो.सिक्स ?


भर्खरै म:म: हुले पनि त्यसले बर्णन गर्दा फेरी खान सकिन्छ झै लाग्यो मलाई, - बिचार त दरै छ , तर फाइनेन्सर चाँही को ?


त्यसको पनि जगेनो गर्या छु, यहाँबाट, कालेकोमा जाम, अनी ज्यापू र भोटेलाई, फोन गरेर म्यारिज खेल्न मुन्ठी भनेर फोन गरौ, ज्यपू म्यरिज भने पछी, विबाह पनि छोडेर आउछ,


अनी तिनीहरु नै हर्ने गेर्यान्टी चाँही तैले लिन्छस ? भन्दै मैले प्रश्न गरे


ल अब मेरो कुरो ध्यान दिएर सुन, यो चाँही तैले भुजिनस भने ज्यापूले तलाई र मलाई म:म: भित्र राख्छ। यदी तैले माल हेरिस भने, १:७ ले खेल्ने


उसको कुरा सक्किनु अगाडि नै, मैले उसको कुरो काटे, के हो यो १:७ भन्या ?


कुरा सक्कीन त दे, बिचँमै कुरो नकाट, पहिले सुन अनी पछी बोल, १:७ भन्या केही गरी एक्का माल हो भने त सत्ता फाल त्यो भयो भने मलाई खबर हुन्छ सत्ता माल हो भनेर, त्यसै गरी दुक्की को अठ्ठा, तिर्की को नहर ।


अनी मसँग त्यसरी मिल्ने तास छैन भने नि ?


त्यसो हो भने मिल्ने रङ चाँही फाल, तर फाल्नु अघी पर्नु पर्ने तास यो हो तर परेन भन, म भुझी हाल्छु। सोच, ज्यापू कती लोडेड, हुन्छ त्यसलाई लुत्न पायो भने, त्यही पैसोले छ्याङ पनि खान पुग्छ , मलाई काठमाडौं गणेशथान नजिकै एउटा ठाउँ थाहा छ सोलीड छोयला चिउरा, कचिला पाउछ।


त अघोरी, हस्पिटलमा पक्कै साट्या हुनु पर्छ, खान चाँही तलाई नेवारी खान नै खानु पर्ने, बुद्धी चाँही पुरेतको जस्तै चल्छ । 


च्याङ्ग्रा हाँस्दै - जे भए ने आज चाँही धोको पुरा गर्ने गरी घिच्न पाउने भाईयो । लौ हिड तेरो बाउकोमा फेरी काले निस्केला नि 
   
 क्रमश :

 
The postings in this thread span 6 pages, go to PAGE 1.

This page is only showing last 20 replies
Posted on 05-06-09 8:36 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

timi ta khoji-niti ma maahir chau arey! etti ni khojera patta launa sakenau.. lau lau esso prakash pardeu ta lau..

 
Posted on 05-06-09 9:53 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

Sakina baba...i give up.....investigate garna kehi ta ground hunu paryo....gimme some hits and let me do some research..


 
Posted on 05-06-09 10:30 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

hints? lau kina ra, etro chan... kati chahiyo ra? paile ko rahasyaa kholyaa jastai yo ni kholdium na.. sakincha kyaa.. lau lau.. ani hamlai ni jankaari dium hai.. la aja lai etti nai.. baki aba arko bhetma ....

jay nepal!

 
Posted on 05-07-09 9:36 AM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

AlterEgo


<<@perfectionist: baire le story update garna pako hunna, you le chai comment garna vyaune?...i think baire shows u the story first and then updates it in sajha..:)
Or may be you 2 are the same person..
Ali rahasya khulau nu paryo?>>


पुरे सर, AlterEgo ले यो त ज्ञाने नै प्रचन्ड भन्या आरोप झै भयो मलाई लौ न ।


<<And biare...gimme me some hint ..i think i know u...>>
प्रभु काठमाडौं जम्मा ५६५ बर्ग किलोमिटर त छ, चिन्न कती गाह्रो हो र ? , कथा भरी हिन्ट नै हिन्ट छ ।


 
Posted on 05-07-09 10:06 AM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

ओ  बैरेचा  धेरै  करौने  होइन  त्या  । खोइ  कथा?  लौ  छिटो  कथा    लेखौ त(सत्य  घटनामा  आधारइत)
अनी  के भयो  सुन्न  मुन  लागि  सक्यो



बैरे ,  तिमी र  पुरे  मात्र  ए  भि एम  को  होइन   AlterEgo    पनि  हो रे
ल  अब त  हिन्स  पायो  होल  नि  यो  AlterEgo    ले    खित....... खित........ खित


 
Posted on 05-07-09 10:29 AM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

<<बैरे ,  तिमी र  पुरे  मात्र  ए  भि एम  को  होइन   AlterEgo    पनि  हो रे>>


मैले कहाँ म   ए  भि एम  को भने मैले त कथाँ सुन्या कुरा पो भन्या ,


<<ए भि एम स्कुलको झगडा हुँदा पाटनको घरबाट हजुर बाउँ देखी नाती ओर्लेको ज्ञान थियो>> अब साचो कुरा चाँही --- साथी हरु टन्नै थिए ए भि एम मा झगडाको कुरा त निम्तोमा एक दिन अगाडि नै आइ पुग्थ्यो घरा, अब झगडा गर्न त्यही पढ्नु पर्ने जरुरी त थिएन ।
अब ए भि एम र बनस्थलीको झगडामा अरुको काम थिएन त्यही पनि हामी पनि पछी लग्यौम मोरल सपोर्ट का लागि , होइन त AE , पुरे ?
 


<<ओ  बैरेचा  धेरै  करौने  होइन  त्या  । खोइ  कथा?  लौ  छिटो  कथा    लेखौ त(सत्य  घटनामा  आधारइत)
अनी  के भयो  सुन्न  मुन  लागि  सक्यो>>


मैचा यो कथा सत्य घटनामा आधरित नै हो , धैर्य गर पर्तिक्षाको फल मिठो हुन्छ भन्छन । <<यो लाईन चाँही आउने भाग बाट चोर्या )


 
Posted on 05-07-09 10:49 AM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

Baire ...if u not from avm....then i may not know u. Ahile dimag le kaam garira chaina. Kaam ko pressure and final exam week...project due .....coding ma thulo bug...all kind of prob at the same time ......lemme me get out of this stuff ani kehi sochau la...ahile baja bajirako cha.....


AE

 
Posted on 05-07-09 1:29 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

अस्तिको छोएला, कचिला, बारा, आलु तर्कारी, बजी खै हँ बैरे? भोक लाग्यो नि।


कथा सकिएको त हैन है, म बिस्तारै पढ्दैछु है।


 
Posted on 05-07-09 1:43 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

<<<पुरे सर, AlterEgo ले यो त ज्ञाने नै प्रचन्ड भन्या आरोप झै भयो मलाई लौ न । >>>
अ बैरेचा, न मलाई ज्ञाने हुनु छ, न प्रचन्डे, म मै हुन पाको म ठीक छ, बाँकी भो AE को कुरो, केटो talent छ, सब पत्ता लगाइदिन्छ हेर्दै जाउ न


कथा चाँही फटा-फट राख्दै गरुम है 
 
Posted on 05-07-09 2:13 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

<<कथा चाँही फटा-फट राख्दै गरुम है>>


खै कथाको अन्त आजै गरुम कि भोली कि सोमबार भन्दै सोची रहा छु के गर्ने के धर्म संकट पर्‍यो


 
Posted on 05-07-09 2:24 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

<<<खै कथाको अन्त आजै गरुम कि भोली कि सोमबार भन्दै सोची रहा छु के गर्ने के धर्म संकट पर्‍यो >>>

तेस्मा सोच्न पर्नी कुरै केइ छैन नि, के आज-भोली भनिरा, ऐले हाल्नी नि, तन्तै  साफ
Last edited: 07-May-09 02:24 PM

 
Posted on 05-07-09 2:43 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

च्याङ्ग्रीले, च्याङ्ग्रालाई केही भनिन, उसलाई पनि थाहा थियो च्याङ्ग्राले उसको मुहारमा हासो ल्याउने प्रयत्न गर्दै थियो भनेर । हामी त्यहाँबाट घरतिर लाग्यम् ।


अब मेरा दिन के रात के केही थाहा थिएन, केवल उसको यादले सताइ रहन्थ्यो , आफ्नो मनलाई सम्झाउन नारायण गोपाल, प्रेम धोज प्रधान, र अन्य गायकका सेन्टी गीतहरु आफ्न साथी बन्न पुगेका थिए । उ सँग, सके हप्ता दिन नसके १५ दिनको एक चोटी चाँही कुरा गर्थे । फोनमा उसको स्वोर कापेको हुन्थ्यो, तर आफु नै सम्हालेर उसलाई सम्झाउनु पर्थ्यो , उही नारायण गोपालले भने झै -


केही मिठो बात गर रात त्यसै ढल्किदै छ,
भरे फेरी एकान्तमा रुनु त छदै छ । 


मलेवा जोडीले पनि समय समयमा भेट्न बोलाउथ्यो तर कवाफमा हड्डी हुन किन जाने भनी सके सम्म चाँही तार्थे तर कहिले काही साह्रै कर गरे भने चाँही भेट्न जान्थे । भेट्ने ठाउँ फेरी उही बेकरी, नाङ्ग्लो त हो नि, त्यहाँ गए नि उसैको यादले सताउथ्यो, प्रेम धोजले भने झै -


शहरमा पनि शान्ती छैन
तिम्रो याद नआउने कुनै ठावै छैन ।


फोनमा कुरा भए नि चिट्ठी चाँही लेख्ने नै गरिन्थ्यो, रात गीतहरु ले कटाउथे भने दिन चाँही आर्चिस र हलमार्कमा गई, भावुक कार्ड र नयाँ नयाँ दिजाईन को प्याड खोजेर बित्दै थियो । उसका चिट्ठी आउँदा दिनै रमाइलो हुन्थ्यो, हरेक चिट्ठीमा उसले मेरो अभाव अनुभब गरेको कुरा लेक्थी। दुरीले मेरो महत्वो उसको जीवनमा झन धेरै भएको लेख्थी । अन्तमा चाँही सधैं उसको लागि कुह्री रहनुको लागि आग्र्ह गर्थी ।


जवाफमा मैले पनि सधैं हर पल हर क्षण उसलाई सम्झी रहेको कुरा लेख्थे र उसको लागि जती कुर्नु परे नि कुर्थे भनी लेख्थे, - " म केवल तिम्रो हुँ र तिम्रो बाहेक अरु कसैको कहिले हुन सक्ने छैन " यि शब्दले सधैं चिट्ठी टुङ्गाउथे ।


खडेरी परेको भुमीमा पानीको थोपाले जसरी त्रिप्त बनाइ नयाँ जीवन ल्याउछ, त्यसइ गरी उसले पठाएको एउटा चिट्ठीले मेरो जिन्दगीमा रंग भरी दिएको थियो उनी काठमाडौं आउँदै थियी, दशैंको छुट्टीको लागि । चिट्ठीको अन्त्यमा बैरे म दशैंको छुट्टीको लागि आउँदै छु, आस्विन १२ मा काठमाडौं आइपुग्छु, १ बजे पुग्छौ होला काठमाडौं ।


अब बाँकीको दुई महिना औंला भाच्दै बित्ने भयो । दिन धल्दै, रात बल्दै गए आउने दिन अब एकै हातमा गन्न मिली सक्या थियो । एकै दिन मात्रै बाँकी हुँदा म मलेवा जोडीलाई भेट्न गए, मेरो मुहारको रौनक देखेर च्याङ्ग्राले मलाई चाट्न गगल्स लगायो - " ओहो हिरो, हिरा झै चम्क्या छस नि के हो राज "


मैले केही बोलिन, बोल्ने काम मेरो हातले त्यस्को ढाडमा गर्‍यो, च्याङ्ग्रीले "अनी भोलीको दिन सम्झी सम्झी निन्द्रा नै लाको छैन कि क्या हो" भन्दै सोधी, मैले उसको कुरा हासेर नै उडाए । "भोली १ बजेको आगमन छ १२:३० मै घर बाट निस्किनु पर्छ है " मैले भने


च्याङ्ग्रा हाँस्दै -  "कहा १२:३० सधैं ढिला हुन्छ चाहे आर ए होस् या पि आइ ए । तेरो घरको छतबाट आकाश तिर हेरुम्ला जहाज आउँदै गर्या देख्नै बित्तिकै लागुम्ला नि, हुन्न र " 


च्याङ्ग्रा अरु केही बोलेन उु ढाड सुम्सुमौदै ब्यस्त भयो । च्याङ्ग्रीले हुन्छ भोली १२:३० बजे तिरै पुगुला भनीन् । ढल्केको घाम सँगै हामी पनि त्यहाँबाट निस्केर सुस्ताउन गयौम् । तर मैले त त्यो दिन चन्द्रमाको पनि दाइत्व निभाउनु पर्ने थियो रात भरी अधेरो बाटोमा मार्ग देखाउने गरी चम्की रहे । चन्द्र र सुर्यले आफ्नो कार्य साट्ने छोटो समयको अन्तरमा आँखा लाग्या मात्रै थियो आमाले ढोका ढकढकाईन्, उठेर आफ्नो नित्य कर्म गरी गाडी लिदै लागे च्याङ्ग्राकोमा । त्यहाँ बाट नयाँ बानेस्वोर चोक मा च्याङ्ग्रीलाई लिदै हामी बिमान्स्थल तिर लाग्यौ ।


हरेक मिनट पनि युग बित्या झै भयो र घडीको सुईले १:०० लाई छोयो, तर प्लेन आगमन भएको कुरा चाँही सुनिएन । च्याङ्ग्रा करौदै मैले भनेकै थिए यहाँ सधैं प्लेन आउन पनि धिला जान पनि धिला , नेपाली टाईममा आउँ भन्या के मान्थीस्, ल एक सर्को लगाउ बिहान देखी तान्या छैन । मन नभए नि गए , हेर्दा हेर्दै, घडी १८० डिग्रीको अन्तरमा पुग्यो तर पनि जहाजको केही पत्तो थिएन ।


उसका परिवार पनि उसकै प्रतिक्षामा बसी रहेका थिए, साशुलाई त थाहा थियो ससुरालाई भने मेरो बारे ज्ञान थिएन । पर्खाइ पनि धेरै भयो भन्दै च्याङ्ग्रा खै को  दाईलाई सोधी आउछु भनी गयो, उसको त्यो दाई चाँही टावोरमा काम गर्छ रे भन्दै गयो ।


म एक्कै छिन् त्यहाँ बाट हटी सौचालय तिर लागे, बाहिर निस्किदा च्याङ्ग्रा आउँदै गरेको देखे, तर उु आउनु भन्दा अघी नै माहोल बद्लिसकेको रहेछ । मेरी मायालुको बाउँ लाई खबर आइसकेको रहेछ उसका परिवारमा कोलाहल सुरु भयो । मैले सोच्नै नहुने कुरा हरु सोच्न थाले च्याङ्ग्री पनि त्यही बसी आँखाबाट आशु झार्दै थियीन् । च्याङ्ग्रा म भए ठाउँमा आयो , मैले के भो, भन्दा केही बोलेन मलाई हिड अली पर जाम भन्दै लग्यो । मैले सोचेको यथार्त भएको रहेछ, जहाजसँग बार्तालाव छुटे पछी विष्फोट भएको जानकारी गराईएको थियो ।


म निस्ब्द भए, हात खुट्टा काप्न थाले, आँखा अगाडि अन्धकार छायो, आशु झर्ने कि नझर्ने निर्णय नै गर्न सकेन । बिधाताले आएर मेरो शरीरबाट मुटु चुडाली लगे झै मुटु दुख्न थाल्यो । मेरो सारा संसार नै उल्टेको थियो , मैले त्यो कुरा हुनै सक्दैन भन्दै फेरी च्याङ्ग्रा सँग गई यात्रीको लिस्ट हेर्ने अनुरोध गर्यौ । बिधीको बिडम्बनालाई मैले फेर्न सकिन उस्को नाउँ त्यो लिस्टमा देखियो । च्याङ्ग्री आएर मलाई अंगालो हाली, म मा केही बोल्ने क्षमता नै थिएन, केवल आँखा बोली रहेका थिए ।


मेरो आँखा अगाडि मेरो मायालुको मुहार झल झली आइरहेका थिए । उसले चिट्ठीमा प्रतिक्षा गर, प्रतिक्षाको फल मिठो हुन्छ भनी लेख्या थियी, मैले प्रतिक्षा गरे तर निठुरी दैवले मेरो भागको फल अरु कसैलाई दिएछ । उसका हरेक कुरा हरु उसको हरेक स्पर्श हरु अझै पनि मेरो शरीरमा हरेक श्वास सँगै बगी रहेका थिए केवल उसको अवाभ थियो । उसकी आमा पनि मेरो सामु आएर मलाई अंगालो हाल्नु भयो , यो के भयो भन्दै मलाई सोध्नु भयो ....... म सँग वहाँको प्रश्नको जवाफ नै थिएन ।


खुकुरीको चोट अचानोलाई मात्रै थाहा हुन्छ भने झै त्यो पिडाको पिडा केवल सहँदा  नै थाहा हुन्थियो । त्यो एक्लोपन , पिडालाई बयान गर्न साहित्यकारहरुको कुबेरको शब्दवली त रित्तो हुन्छ भने म मा त्यस पिडालाई बयान गर्ने शब्दहरु के होला? तर त्यो पिडा सत्रुले भोग्न नपरोस् भन्ने कामना गर्छु ।  त्यो पिडाको चोट दैवले मेरो लागि साचेर राख्या थियो   


च्याङ्ग्रा मलाई समहाली राखेको थियो, च्याङ्ग्रालाई हेर्दै , च्याङ्ग्रीले  - " तिमीले मेरो लागि जे पनि गर्न सक्छु भन्या होइन, मेरो साथी लिएर आउन भन्दै बिन्ती गरिन "
 
च्याङ्ग्राले मेरो घरमा फोन गरी मेरो आमा बाउँ लाई खबर गरी सक्या रहेछ, मेरो आमा बाउँ आइ मलाई फेरी आफ्नो अंगालोमा हाले, मेरो आमा मेरी मायालुको आमालाई समवेदना, सहानुभुती दिन जानु भयो । हामीलाई लिएर घर तिर लाग्नु भयो।


म कोठामा पसे, साथमा च्याङ्ग्रा र च्याङ्ग्री पनि थिए । सबको आँखामा मेरी मायालुको तस्विर आशुले धुदै झन चहकिलो पर्दै थियो ।


च्याङ्ग्राले हिड माथि कौसी जाम भन्यो - हामी तिनै जना कौसी तिर लाग्यम् ।


केही क्षणको मौन्ता पछी च्याङ्ग्रीले - " बैरे तिमीले आफुलाई सम्हाल्नु पर्छ, जे भयो त्यसलाई न त तिमीले बदल्न सक्छौ न त मैले, तर तिमीले आफ्नो जीवनलाई यही क्षणमा राखी अघी नबढ्नु चाँही ठुलो गल्ती हुने छ " भन्यो ।


म सँग बोल्नको लागि न त केही शब्दहरु थिए न त ईच्छा नै । म केवल कौसी बाट देखिने त्रिभुवन बिमान्स्थल तिर हेर्दइ थिए ।


" बैरे, उसले भनेको कुरा ठीक हो, तैले जीवनमा अघी बढेर नै उसको मायालाई जिवित राख्नु पर्छ, त यहाँ यो तालमा बसिस भए उस्को आत्मा लाई पनि शान्ती हुँदैन " च्याङ्ग्रा ले भन्यो ।


म - " म कसरी अघी बध्नु ? मैले मेरो जीवन उु सँगै बिताउने कसम खाएको छु, हर पल हर क्षण उु सँगै बिताउने बाचा गरेको छु, समय को अन्त सम्म उसको प्रतिक्षा गर्ने प्रण गरेको छु, म कसरी अघी बढ्ने ? "


च्याङ्ग्रा - " तेरो प्रण उु यहाँ भएको भए पुरा गर्ने कर्तब्य हुन्थ्यो तर जब उु नै यहाँ छैन, त्यो प्रणको के नै मान्यता भयो र ?"


म बहसमा पर्न चाहन्न थिए , चुप लागि बसे ।


त्यो रात च्याङ्ग्रा र च्याङ्ग्री दुबै मेरो मा नै बसे ।  रात भरी म मेरो भाग्य सँग जुधी रहेको थिए , रामले छोडेको राम बाण र बिधाताले लेखेको भाग्य के फर्किन्थ्यो र ? हार मेरै भयो । रातको अधेरोलाई आँखाको आशुले धोई बिहानीको किरण झ्याल बाट कोठा भित्र पस्यो , मलाई त्यो दिनको केही मान्यता थिएन । मेरो सुर्य त हिजै डुबेको थियो र अब कहिले उदाउने थिएन ।


च्याङ्ग्रा र च्याङ्ग्री पनि रात भर मेरै साथमा थिए उनीहरुको जीवनमा मेरी मायालुको अभावले एक्लो पन छाएको थियो ।


च्याङ्ग्रा - "बैरे, आज तेरो लागि नयाँ दिन हो, तैले पनि अब उसलाई जान दिनु पर्ने छ, तलाई समय लाग्ला तर छोड्नु तैले पर्छ । आज नै त्यसको सुरुवात गर्नु पर्छ, हुन त बुढा पाकाले यसतो समयमा मन्दिर जानु हुन्न भन्छन तर हामी चाँही जानु पर्छ । यो कथा जहाँ सुरु भाको हो त्यही टुङ्गाउनु पर्छ । आज मंगलबार हो , यो कथाले बङ्गला मुखीमा सुरुवात गरेको थियो आज त्यही गई एसको बिसर्ग गर्नु पर्छ । त तयार हुँ । "


हामी त्यहाँबाट बङ्गला मुखी तिर लाग्यौ , भागवती सँग एक छिन गुनासो पोखे तर ढुङ्गाको मन भएकीले के नै बोल्थी र ?  दर्शन सँगै मेरो मायालुलाई शान्ती मिलोश भन्ने कामना गरेर त्यहाँबाट फर्के ।


बाटोमा च्याङ्ग्राले चुरोट सल्कायो, आँखा भरी आशु पार्दै, "यो तिहारमा बहिनीको हातको टिका लगाइ आफ्नो आयु पनि उसैलाई लागोस भन्ने कामना गर्छु भन ठानेको थिए, तर उनी रिसाइ मलाई एक्लो पारी गयो ।" आशु पुछ्दै उसले एक लामो सर्को तानी मुसुल्टो धुवा सँगै आफ्नो बहिनीलाई पनि आफ्नो गाठोबाट मुक्त गर्दै -


" जीवन छ छोटो यहाँ तर दरिलो माया,
झर्दो रहेछ आशु यहाँ छोडि जानेको यादमा ।
थाहा छ सबलाई यहाँ छोडि जानु छ एक दिन
त्यही पनि रोई दिन्छ, छोडि जानेको यादमा ।।"


हामी आफ्नो आफ्नो घर तिर लाग्यौ ..............................


समाप्त     
              
 
 



 


 
Posted on 05-07-09 2:55 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

बैरे,


मिठो कथाको नमिठो अन्त्य भएको यो कथा पुरा काल्पनिक होला भन्ने आशा छ  


 
Posted on 05-07-09 3:03 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 


बैरे  , कथा   को  अन्त  साह्रै  नरमाइलो  लाग्यो,   कुनै  बियोगन्तक  स्टोरी जस्ताइ,के यो  सत्य घत्ना नै  हो ?

Last edited: 07-May-09 03:03 PM

 
Posted on 05-07-09 3:04 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 
 
Posted on 05-07-09 3:29 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

बैरे,



अंग्रेजीमा भन्छन नि "कम्प्लिट प्याकेज " हो, त्यही लाग्यो। भाषामा शैली मा, उपमामा भावमा कतै कुनै कमजोरी भेटिन्नन। कथा मार्मिक रा धार्मिक हुँदै छ भनेर अघिल्लो पोस्ट मै लेखेको थिएं , हो रहेछ ।



अर्को सुन्दर सिर्जनाको प्रतिक्षामा



उही



ठुलदाइ


 
Posted on 05-07-09 3:32 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 
 
Posted on 05-07-09 4:09 PM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

>>>म सँग बोल्नको लागि न त केही शब्दहरु थिए न त ईच्छा नै । म केवल कौसी बाट देखिने त्रिभुवन बिमान्स्थल तिर हेर्दइ थिए ।<<<


>>>मलाई त्यो दिनको केही मान्यता थिएन । मेरो सुर्य त हिजै डुबेको थियो र अब कहिले उदाउने थिएन । <<<


यि  दुई ठाउँमा पुगेपछी चाँही मलाई सार्है घोच्यो !


1992 मा PIA को Airbus A300 crash भएको घटनाको बारेमा जानकारी भये पनि त्यती खेर त्यती दु:ख लागेको थिएन जती दु:ख आज बैरेको कथा पढेर लाग्दैछ !


अरु त के भन्ने र खोइ अब ! आशा छ १७ बर्षको अन्तरालपछी बैरेको मनको घाऊ अवस्य पनि अली बिशेक भयो होला !


समय हो आज एउटाको छ भने भोली अरु कसैको हुनेछ ! 


 
Posted on 05-11-09 10:32 AM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

Stat
<<मिठो कथाको नमिठो अन्त्य भएको यो कथा पुरा काल्पनिक होला भन्ने आशा छ >>


प्रभु काल्पनिक त मेरो लागि अहिले भएको छ, अतितको कुरा कल्पना झै लाग्छ, मेरो जीवनमा पनि यस्तो भएको छ भनेर बिर्सन पनि सकिन्न ।  


sanira
<<बैरे  , कथा   को  अन्त  साह्रै  नरमाइलो  लाग्यो,   कुनै  बियोगन्तक  स्टोरी जस्ताइ,के यो  सत्य घत्ना नै  हो ?>>


जिन्दगी नै बियोगन्तक  स्टोरी भाको छ कथा किन नहोस् ? घटना त सत्य नै हो बिधी को बिडम्बना लाई कसले नै टाह्र्न सक्छ र


rahulvai
<<अंग्रेजीमा भन्छन नि "कम्प्लिट प्याकेज " हो, त्यही लाग्यो। भाषामा शैली मा, उपमामा भावमा कतै कुनै कमजोरी भेटिन्नन। कथा मार्मिक रा धार्मिक हुँदै छ भनेर अघिल्लो पोस्ट मै लेखेको थिएं , हो रहेछ ।
अर्को सुन्दर सिर्जनाको प्रतिक्षामा >>


ठुल्दाइ तपाईको कमेन्टले म धन्य भएको छु , खै जिन्दगीले सुख भन्दा धेरै तौलिएर दु:ख दिएको छ अब अर्को प्रस्तुती पनि दु:खमय नै हुने हो कि हेर्दै जाउँ


ritthe
<<यि  दुई ठाउँमा पुगेपछी चाँही मलाई सार्है घोच्यो !
1992 मा PIA को Airbus A300 crash भएको घटनाको बारेमा जानकारी भये पनि त्यती खेर त्यती दु:ख लागेको थिएन जती दु:ख आज बैरेको कथा पढेर लाग्दैछ !
अरु त के भन्ने र खोइ अब ! आशा छ १७ बर्षको अन्तरालपछी बैरेको मनको घाऊ अवस्य पनि अली बिशेक भयो होला !
समय हो आज एउटाको छ भने भोली अरु कसैको हुनेछ !  >>


प्रभु आफ्नो जिन्दगीमा अतितका यादले सधैं घोच्या घोच्यै छ के भन्नु र । १७ बर्षको अन्तरालपछी पनि याद हरु अझै ताजा नै छ । सुनिल बर्देवाले भन्या झै रुखमा खोपेको प्रेमको चिनो हिजो जस्तै लाग्दछ , आफुलाई पनि प्रियासी सँग खाएका कसम हरु हिजो को झै लाग्छ उस्का याद हरु अझै मन मस्तिस्कमा ताजा घाऊ झै खोपिएको  छ ।


perfectionist, kHisHii
<<.>>
यो बिन्दु झै कथापनी अधुरो भयो प्रभु ।



सबैले पढिदिनु भएकोमा म क्रितज्ञ छु , जडिएको हिरा बिना औठीको मान्यता नभएको झै तपाईहरुले नपढिदिनु भएको भए र कमेन्ट  नपोखिदिनु भए यो कथाको पनि केही मान्याता हुने थिएन , सबै साथी भाई हरु मा बैरेको मुरी मुरी धन्यवाद
 


 


 
Posted on 01-08-14 1:39 PM     [Snapshot: 8266]     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

what a story or memoir .... वाह ! पुरानो त उत्कृस्ट कथा ... जहाँ साथि छ , माया छ, बदमासी छ, प्रेम छ , अनि वियोग छ ..... जीवनमा यस्तो कसैको नहोस भन्न त हुन्थ्यो तर "बैरे" ज्यू ले यो सत्य घटना हो भनेसी मुटु चसक्क भाको हो ..... निक्कै खल्लो महसुस भएको हो...

बैरे-ज्यू फेरी कुनै कथा / संस्मरण टाँस्ने हैन साझा मा ??

थाहा छैन
 



PAGE: <<  1 2 3 4 5 6  
Please Log in! to be able to reply! If you don't have a login, please register here.

YOU CAN ALSO



IN ORDER TO POST!




Within last 60 days
Recommended Popular Threads Controvertial Threads
What are your first memories of when Nepal Television Began?
निगुरो थाहा छ ??
Basnet or Basnyat ??
Sajha has turned into MAGATs nest
NRN card pros and cons?
Will MAGA really start shooting people?
मन भित्र को पत्रै पत्र!
Top 10 Anti-vaxxers Who Got Owned by COVID
काेराेना सङ्क्रमणबाट बच्न Immunity बढाउन के के खाने ?How to increase immunity against COVID - 19?
TPS Work Permit/How long your took?
Breathe in. Breathe out.
3 most corrupt politicians in the world
चितवनको होस्टलमा १३ वर्षीया शालिन पोखरेल झुण्डिएको अवस्था - बलात्कार पछि हत्याको शंका - होस्टेलहरु असुरक्षित
शीर्षक जे पनि हुन सक्छ।
Disinformation for profit - scammers cash in on conspiracy theories
someone please tell me TPS is here to stay :(
Nepali doctors future black or white usa ?
Doctors dying suddenly or unexpectedly since the rollout of COVID-19 vaccines
BREAKING: THE LEFT HAS LOST THE SUPREME COURT!
Another Song Playing In My Mind
Nas and The Bokas: Coming to a Night Club near you
NOTE: The opinions here represent the opinions of the individual posters, and not of Sajha.com. It is not possible for sajha.com to monitor all the postings, since sajha.com merely seeks to provide a cyber location for discussing ideas and concerns related to Nepal and the Nepalis. Please send an email to admin@sajha.com using a valid email address if you want any posting to be considered for deletion. Your request will be handled on a one to one basis. Sajha.com is a service please don't abuse it. - Thanks.

Sajha.com Privacy Policy

Like us in Facebook!

↑ Back to Top
free counters