किन यस्तो घृणा राजाप्रति ?
29 04 2006

Changing the National Anthem (that sings the song of the kings) and renaming His Majesty’s Government to the Government of Nepal might seem like cosmetic changes. But these proposed changes symbolize Nepali peoples’ deep hatred to Monarchy. An article in Nepali:

दिनेश वाग्ले
वाग्ले स्ट्रिट जर्नल

संसदको पुनस्थापनासँगै देखिएको हर्सोल्लासले देशमा प्रजातन्त्र पुनर्वहाली भएको भान दिएपनि वास्तविकता त्यो होइन । देशमा प्रजातन्त्र, खासगरी पूर्ण प्रजातन्त्र, आएको छैन । सकारात्मक पक्ष, यो यथार्थलाई सडकमा रहेर निरन्तर नेताहरुलाई खवरदारी गरिरहेका जनताले बुझेका छन् । प्रधानमन्त्री भएका गिरिजाप्रसाद कोइरालाले पनि लामो समयदेखि तर्क गर्दै आएका हुन् संसदको पुनस्थापना नै आन्दोलनको अन्तिम विन्दु होइन, बरु पूर्ण प्रजातन्त्रका लागि प्रस्थान विन्दु हो । त्यसैअनुरुप कोइरालाले संसदको पहिलो ऐतिहासिक बैठकमा नयाँ संविधान निर्माणका लागि संविधानसभामा जाने प्रस्ताव गरेका छन् । यो ठूलो मुद्धा हो र यसले धेरैको ध्यान खिचेंको छ । तर मलाई अचम्म लागेको कुरा चाहीँ सानातिना जस्ता देखिने कुराले हामीहरुलाई कति प्रभावित पारेको रहेछ भन्ने हो । कान्तिपुर दैनिकको ‘पाठक मन्च’ (जसलाई यसपालीको नयाँ बर्षदेखि झन्डै एक पेज स्थान दिइएको छ र सम्पादक नारायण वाग्लेका अनुसार पत्रपठाउने पाठकहरुको संख्या यति बढेको छ, सयौंले स्थानै पाउदैनन्।) मा देखिने जनधारणा, सडकहरुमा सुनिने आवाजमा एउटा वडो रमाइलो मतैक्यता पाइन्छ । कुन विषयमा त्यस्तो मतैक्यता ? दरवार र राजाप्रति रोस पोख्ने र राजतन्त्रलाई तिरस्कृत गर्ने कुरामा ।

देख्दा साना जस्ता लागेपनि निम्नलिखित कुरा वितेका बर्षहरुमा हामी प्रजातन्त्रवादी नेपालीहरुलाई कत्ति विझाएको रहेछ भन्ने प्रष्ट हुन्छ ।

१) राष्ट्रिय गान परिवर्तन गर्नुपर्छ- माओवादीहरुले आफ्नो प्रभाव क्षेत्रमा केही बर्षदेखि नै राष्ट्रिय गीत बदल्न लगाएका हुन् । अहिले यो मागले बुलन्दता पाएको हुन्छ । राजाको गुणगान किन गाउने हामीले ? अब जनताको गीतलाई राष्ट्रिय गान बनाउनु पर्छ ।

२) श्री ५ को सरकारको साटो नेपाल सरकार- हो त नि, किन श्री ५ को सरकार ? को हुन् ती श्री ५ भनेका ? त्यसैले नेपाली जनताको र नेपालको सरकारलाई नेपाल सरकार भनिनु पर्छ ।

केहीले यी कुरालाई मुल मुद्धा भन्दा बाहिरका श्रृंगारिक परिवर्तन पनि भन्लान् तर यस्ता सानातिना जस्ता देखिने कुराले नेपाली जनाताको मानसिकतामा गम्भीर असर पार्ने गरेको छ । नामै मात्रको परिवर्तनले पनि ठुलो महत्व राख्छ । २०४६ मा बहुदल मिलेयता पुराना नामलाई प्रजातान्त्रिक मर्म अनुरुप परिवर्तन गरिएको उदाहरण छ । जहाँ पनि ठूलो राजनीतिक बदलावसँगै तिनको मर्म अनुरुपका नाम लगाएतका परिवर्तन नौलो कुरा पनि होइन । हिजो संसदमा देखिएको एउट रुचिपूर्ण, उल्लासपूर्ण र ‘हो ठिक गर्यौ’ भन्न मनलाग्ने दृश्यको उल्लेख गरौं । (उप) सभामुख ग्यालरी बैठकमा छिर्दा सधै अधिलगाइने श्रीपेच र राजदन्ड यसपाली देखिएन । आन्दोलनकारी सांसदहरुले श्रीपेच अंकित लोगो कोटमा पहिरिएनन् । कुरो सामान्य र सानो हो । तर त्यसलाई सुन्दा र देख्दा मनमा यति आनन्द आयो, राजालाई ‘ठिक्क पर्यो’ भन्न मन लाग्यो, अनि त्यसबाट मिलेको सन्तुष्टिले आङ् सिरिङ्ग भयो । राजाप्रति धेरै नेपाली जनतामा यति घृणा मैले वितेका बर्षहरुमा कहिल्यै देखेको थिइन । शायद उनीहरु विभिन्न वाहनामा लादिएको राजभक्तिलाई नचाहदा नचाहदै मौनरुपमा स्वकारीरहेका थिए । जस्तो मैले पनि स्कुलमा ‘श्रीमान गम्भीर’ नगाएको होइन । यदाकदा अल्छीलागेको बेला ठट्टा गर्दै हामी ‘राजाको गीत किन गाउने’ भन्दै बिचबिचमा आफ्नै नाम घुसाउथ्यौं । तर त्यो ठट्टा अहीले गम्भीर घृणामा परिवर्तन भएको छ । कसैले राजाको पक्षपोषणा गरेको सुन्दा रगत उम्लिन थाल्छ, तर्क छाडेर हातपातमै उत्रिउँ जस्तो लाग्छ ।

हिजो अफिसमा कसैले राजालाई सेरेमोनियल बनाए भइहाल्छ नि, सेरेमोनियल भनेको सम्बैधानिक भन्दा पनि कम अधिकार हो, भन्दा अरु सहकर्मीहरुबाट यति तीब्र प्रतिक्रिया आयो, तत्कालै त्यहाँ उसले आफूलाई सच्याएर ‘हो, नेपालमा राजाको खासै काम चाही छैन’ भन्ने निस्कर्ष निकाल्नु पर्यो । स्वतन्त्ररुपमा सोच्ने नेपालीहरुलाइ के परेको छ भने समश्याको सबै जड राजा हुन्, यीनले हामीलाई सदियौं देखि शोषण गर्दै आएका छन्, यीनलाई राख्नु भनेको हाम्रो प्रगतिलाई रोक्नु हो । यो सोच सही हो । दुखि जनता भएका देशमा राजा महाराजाले सधै सुख सयलको जिन्दगी जिइरहका छन् । त्यसैले राजालाई नारायणहिट्टीबाट हटाइनु पुर्ब कोटका ब्याच, संसदका बैठकहरुबाट हटाइदा मन हलुंगा हुन्छ ।

अब अर्को एउटा महत्वपूर्ण कुरा । जव शाही नेपाली सेनालाई नेपाली सेना भनिनु पर्छ भन्ने कुरा आउछ यसमा चाहि जनताले नामको मात्र परिवर्तन चाहेका छैनन् । सेनाको कुनै तालिम नै नगरेका राजाले सैनिक पोशाक किन लगाउने, जनताले नछानेका राजाले किन देशको सेनाको उच्च जिम्मेवारी बहन गर्ने ? फेरी सेनालाई कागजमा मात्रै संसद अन्तर्गत ल्याएर पनि अर्थ छैन । सेनामा प्रगतीशील सुधार गरेर आन्तरिक प्रजान्त्रको अभ्यास थाल्नु अहिलेको सबैभन्दा ठूलो चुनौती हो । प्रजान्त्रको अभ्यास गर्ने सेनाले र प्रजान्त्रको महत्व बुझेका जर्नेलहरुले कहिल्यै निरङ्कुशताको वकालत र समर्थन गर्दैनन् ।

« Historic House Session Begins in Nepalese Capital The Royal Disconnect: Monarchy in Nepal »

नयाँ नेपाल जती गुलियो छ त्यो भन्दा तीतो, दुर्दशीता को अभाब्मा, भोलीका नेपालीले भोग्ने छन। नेपाललाई म जती माया गर्छु त्एती माया म नेता तथा राजनेतालाई गर्न सक्दीन। राजनीतिक अधिकार बाट बन्चीत हुँदा एउटा ले बाटो छोडिदिन्छ र अर्कोले बिकासको बाटो बनाउछ ? हाम्रा यी नेताहरुले जो की आज सर्ब सक्तीमान छन, राजाको सन्स्कृतिक अधिकार पनि खोस्न सक्छ भने, पूर्ण लोकतन्त्र को मत्लब के ? सान्स्कृतिक अधिकार खोसेर नेपालको बिकास हुन्न। मन्दीर गएर गरीबको पेत भर्ने भये कीन चहियो तन्त्र ? मन्त्रले नै काम गरिहाल्छ। लाग्छ हाम्रो गिरिज राजा तन्त्र को कुरा छोडेर मन्त्रको कुरामा ब्एस्त छन। कुरा भन्दा काम्को बोली ले काम गर्छ राष्ट्र बन्छ। बिकासनै एउटा एस्तो बाटो हो जो लोकतन्त्र भन्दा धेरै बलीयो छ। राजालाई नजरबन्द गरेर बीदेसीको भारी बोक्नु भन्दा स्वाभिमान नेपाली भएर सबै एक , क् राजा के प्रजा के नेता , भएर बाच्नु बेस। राजाको खेदो खानेर कुर्सीमा बस्दैमा नयाँ नेपाल बन्दैन एदी बन्छ भने एस्ले अफ्गानिस्तान बनाउछ, एहीहो भोलिको तितो। कांग्रेसले कहिले नेपाल बनाउडैन, एस्ले त्एस पार्टीका नेतालाई मात्र बनाउछ। गिरिजा बन्छ, सितौला बन्छ, रम्चन्द्र बन्छ, नेपाल र नेपालीको सुरक्षा ? बिस्थापित हरुको ब्एबस्था? बिकास? ?? भोली अबसै नेपालीहरुले थाहा पौनेछन, खोइ सुशासन ? ??? के राजाको बिरोधले मात्रा हाम्रो पेत भरीन्छ, एदी भरीन्छ भने नेताहरुको।
हो नेताहरुको।

Well Said Dukulanthe.!!!!

Naam Dukulanthe bhae pani Kura chahi sahi ho!!


Aru lai naramro dekhra afu ramro banna kojnu ramro haina.
Baru afu sachni ramro bhayera e neta haru lai dekhanu sake raja ko kunai naam nai kasaile ledaina thiyo hola.


My greatest fear in Nepal is :Nepalese have divided mission with no vision.

ज्ञानेन्द्र राजा हुनु र राजा बिरेन्द्रको हत्या हुनु पछाडि कस्को हात छ भनेर जनताले भुलेका छैनन।
बाबुको बिडो थाम्नलाई शासन आफ्नो हातमा लिए पनि जनताले साथदिएका थिएनन। पञ्चायति सरकार गठन गर्न खोज्नु, आफ्नो भात्ता चुल्याउनु, माओवादी समस्या हल गर्न नसक्नु अनी भारतीय नेता हरु को आसिर्बाद प्राप्त नहुनु आदी इत्यादी ले गर्दा हरेक काम गराइ आफ्नै खुट्टा मा बन्चरो हनाइ ले र
राजा अब थ पना का मा त्र राजा भएर बस्न नसक्नु अनी पुत्र को आचरण ले दुर्गुण कमाउन पुगेका हुन।
काङ्रेस राजा फाल्नु हुन्न भन्ने पक्ष मा भए पनि माओवादीको प्रेसर मा जे जे भन्छन थप्पा माथि थप्पा लगएर बस्नु परेको र जनमनसमा सच्चिनै राजा चहिन्न भन्ने मन्स्थिती को जन्म हुनु मुख्य कारण हुन।

recent Poll Question
What is your opinion on monarchy?
Result

43.4% Continue with Gyanendra
11.4% Pass it on to grandchild
37.2% Not worth the trouble to keep
8% Won't make a difference

Total votes : 6269
Back

source in target=_blank>www.Nepalnews.com
in one of my earliers post i wrote......................


o k If King Gyanendra is to blame for his Brothers and the Royal family's demise....that is a huge sacrifice......do you agree??? that is the Ulitmate form of Power hungry Monster..Right???? would you give up that kind of power soooo easily?????....I mean when you have the whole Army and the armed police force under your command and you know that all these rioters are just unarmed brain washed people brought to kathmandu by the SPA alliance to RIOT and cause mass destruction.........would you have surrendered your powers sooooo easily without a fight???? I wouldnt......If I had committed the ultimate crime to come to power and I had all the power to impose a marshall law and declare a state of emergency and order a cerfue and shoot all those who disobey...MAn I would have....IF I WERE THE KING I WOULD HAVE HAD THE WHOLE COUNTRY IN ARMY RULE TILL THINGS WERE IN CONTROLL.....KILL ALL THESE MAOIST LEADERS AND THE POLITICAL LEADERS AND THEN let the people decide who they want to elect .........you see I am not the king but I strongly believe that if our King had done what you guys say he has then....why step down saying STOP THIS VIOLENCE AND KILLING...STOP..........because of his actions he saw that all the fighting poarties formed an alliance and the people of nepal had hope in them to bring peace..........His Majesty Gracefullf stepped down ......because he thought now that all the parties are United ..peace will follow.........WRONG MOVE.......where is the peace?????...the country broke into pieces and the same battle between the parties to controll tha CHAIR started.......WHAT A JOKE.......ARE YOU BLIND?????