म अर्कोपल्ट देश फर्किँदासम्म
मेरो देश रहने हो कि नरहने
म कुदेका बाटाहरु अब निर्वाध हिँड्न
क-कस्लाइ सोध्नुपर्ने हो
आफ्नै घर अगाडि गोलिको 'Target' हुनुपर्ने पो हो कि ?
किनकि म हिजोसम्म नेपालिमात्र थियँ
देशलाइ माया गर्ने एउटा नेपालि
तर समय बदलियछ धेरै..हिँजोको आजै
म मधेसि,पहाडि,जनजाति,बाहुन,माडे,ज्यापु..अनि
पुर्वेलि,पश्चिमेलि अनि हिमालिमा बाँडिइसकेकोछु
अब म केवल नेपालि रहिन..म परिवर्तन भयको छु
आफैलाइ क्रान्तिकारि देखाउने नाममा म के-के 'वादि' भयको छु
साम्यवादि,साम्राज्यवादि,बर्गवादि,मावोवादि अनि यस्तै यस्तै..
नभन मलाइ अब नेपालि भनि..बरु सोध कुन 'वादि' भनि !!!


अचेल म कति फरक भयको छु..
आफ्नै छेउमा नेपालि ढल्दा म मौनतामा बसिरहन्छु
मेरै छिमेकिलाइ लागेको गोलि..म हाँसेर हेरिरहन्छु
किनकि उसको र मेरो 'वाद' फरक भयको छ
मानवता अनि राष्ट्रियता भन्दा..राजनिति ठुलो भयको छ
को मर्यो भन्दापनि-कुन पार्टिको मर्यो त्यो अहं बनेको छ
को समस्यामा पर्यो भन्दा -कुन समुदायको भन्ने ठुलो भयको छ
मानवता हरायको देशको एउटा जडवादि नागरिक हुँ म
जसलाइ आफ्नै आमाको म्रितुले पोल्दैन
किनकि मात्रित्वभन्दा आज 'वाद' ठुलो भयको छ
भ्रष्टहरुको देशको मौन बासिन्दा हुँ म..
किनकि भ्रष्टहरुसँग मेरो 'वाद'मिलेको छ
सत्य र असत्य छुट्टाउने समय रहेन अब
राजनितिक आश्था मात्र हेरिने भयको छ
नत्र किन मरेका लाशहरुलाइ'मावोवादि'भनिन्थ्यो होला
नत्र किन ढलेका नेपालिलाइ'सुराकि'भनिन्थ्यो होला
किन बाहुन अनि जनजाति..अनि किन पहाडि र मधेसि
मरेको लाश त केवल एउटा नेपालि हुन सक्दैन र..
किन लाशहरुको पछिपनि'वादि'लगाइन्छ ?


देश टुक्राउने खेल म चुपचाप हेरिरहन्छु
किनकि मलाइ भोट गुमाउनु छैन
देशको सुरक्षाका निम्ति म राजनिति गर्दिन
म मर्छु तर पायको कुर्सि छोड्दिन..
मेरो म्रितुसँगै देश रहोस या नरहोस..पर्वाह गर्दिन
किनकि अब म नेपालिमात्र रहिन
म जात,क्षेत्र अनि 'वाद' हरुमा बाँडियको छु
नेपालि भनिनुभन्दा..मलाइ मेरो जातले बोलाउ
किनकि अब म नेपालिमात्र रहिन
मेरो ढलेको लाशमा राजनितिको आवरण लगाउ
'मावोबादि'राजावादि' या यस्तै यस्तै..
मलाइ नेपालि भनियर मर्नु पनि छैन
मलाइ बाहुन,क्षेत्रि,लिम्बु अनि गुरुङ् भन...तर नेपालि नभन
किनकि अब म धेरै'वाद'हरुमा बाँडिइसकेको छु
म जात अनि क्षेत्रहरुमा टुक्रिसकेको छु..त्यसैले त
अब म नेपालिमात्र रहिन.... !!!

वा वा वा
कस्तो मनै छुने !
satelite जि लाइ मुरी मुरि धन्यबाद!!

कस्तो मनै छुने !
satelite जि लाइ मुरी मुरि धन्यबाद!!

भाव सँग नतमस्तक छु। धन्यवाद SateLite-जी !

वाह!वाह् ~! वाह्!
यथार्थ यही हो कबिज्यू, तर पनि हामी साला चुपचाप चुपचाप छौं, बिदेशिको लागि ज्यान दिएर भी सी पाउनेले सम्मान खोज्ने देशमा देशको लागि गर्ने कोइ निस्केन।
भावपूर्ण यथार्थतालाई सुन्दर शब्दहरुमा उनेकोमा प्रसंशा न गरीरहन सकिन।

हैन वाह वाह के को लागि हो बन्धुहरु ??

यो कविता मार्मिक छ, यसमा लेखिएको कुराहरु यथार्थ हुन, मनको भित्री कुनासम्म तिनले छुन्छ, देशलाइ माया गर्नेहरु देशको अनिश्चित र लथालिङ्ग चालामाला देखेर दु:खित हुनाले तिनीहरुको भावनालाइ यो कविताले बोलेको छ , यसर्थ कविता सशक्त छ । यस्तो सशक्त कविता लेखनशैलिलाइ सबैले वाह वाह गरेको हो भने, लौ मेरो पनि वाह वाह ।

तर

यो कविताले देश सपार्ने कुनै कुरा गरेको छैन, देश बिगार्नेहरुको कुनै बिरोध गरेको छैन, देशभक्तहरुको कुनै तारीफ गरेको छैन, ब्यङ्ग्य कै रुपमा सहि, नकारात्मक ध्वंसात्मक पक्षमात्रै चित्रण गरेको छ, एउटा नेपाली आस्था स्खलनको चरम पक्ष प्रस्तूत गरेको छ, के म त्यसलाइ वाह वाह भनेर ताली ठोकुँ ?

थाहा चाहियो ।

Kabita sarai marmik chha.Ho,hami nepali aba kaha nepali rayou ra?Hami ta tyastai tyastai baadai baad ma aljhisakeka chhaun.Sarai marmik chha.Aafu hurke badheko thaun ma nirdhakka jana pani daar lagne bhaisakeko chha.
Khub ramro mutu chhune kabita!